“Ο άνθρωπος είναι το προϊόν των τραυμάτων της παιδικής του ηλικίας» –Σίγκμουντ Φρόυντ
Κάθε άνθρωπος αντιδρά διαφορετικά σε μια κατάσταση ανάλογα με τα προσωπικά του βιώματα και εμπειρίες. Πολλά συναισθήματα και σκέψεις που εκφράζετε είναι κομμάτι απο τον τρόπο που σας έμαθαν να αντιλαμβάνεστε τον εαυτό σας και τους γύρω σας από τα πρώιμα κιόλας χρόνια της ζωής σας.
Παρόλο που εσείς δεν το καταλαβαίνετε γιατί δεν θυμόσαστε όλα όσα είχατε ζήσει την εποχή που είσασταν μωρά οι εμπειρίες εξακολουθούν να υπάρχουν μέσα σας και τις επαναλαμβάνετε διαρκώς σε ασυνείδητο επίπεδο.
Η ζωή είναι γεμάτη με τις ίδιες επαναλαμβανόμενες ιστορίες και προβλήματα και συχνά διερωτόμαστε γιατί.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η πηγή αυτής της επαναλαμβανόμενης ιστορίας προέρχεται απο τα γεγονότα του παρελθόντος και τις εμπειρίες της παιδικής σας ηλικίας που άφησαν μόνιμο ίχνος στο ψυχισμό σας και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν μια σημαντική και ουσιαστική σχέση με την ατομική σας ανάπτυξη.
Οι φόβοι και τα αισθήματα αβεβαιότητας, μοναξιάς, ανασφάλειας, χαμηλής αυτοεκτίμησης, ενοχές, συναισθήματα εγκατάλειψης, υπερβολικής ευπάθειας, επιθετικότητα, η εικόνα του εαυτού σας και των άλλων, οι κινήσεις και οι αντιδράσεις σας συχνά έχουν τις ρίζες τους στην παιδική σας ηλικία.
Οι τραυματικές εμπειρίες που αφήνουν μόνιμο ίχνος στον ψυχισμό μπορεί να προέρχονται από σοβαρή παράλειψη του γονικού ρόλου στην πρώιμη παιδική ηλικία, από κακοποίηση (είτε λεκτική, είτε σωματική, είτε σεξουαλική), από απώλεια αγαπημένου προσώπου, απο τη κακή σχέση μεταξύ γονέων, απο καταπίεση και απο πολλούς άλλους λόγους που μπορούν να γίνουν η αιτία για ψυχικά τραύματα και να επηρεάσουν το άτομο καθ’όλη την διάρκεια της ζωής του.
Εάν ένα παιδί κακοποιήθηκε με όποιοδήποτε τρόπο, όταν μεγαλώσει αισθάνεται πάντα την ανάγκη ενός προστάτη, αλλά σε ασυνείδητο επίπεδο συχνά προσελκύει κάποιον μέσω του οποίου επαναλαμβάνεται το τραύμα. Αν το παιδί απορρίφθηκε ή παραμελήθηκε θα έχει μια σταθερή ανάγκη για προσοχή και έγκριση των άλλων, και για να το αποκτήσει μπορεί να δείξει ακόμη και επιθετικότητα. Άν το παιδί το προσέβαλαν και το υποτιμούσαν, υποσυνείδητα όταν μεγαλώσει θα συνεχίσει να το κάνει ο ίδιος σε άλλους, ακολουθώντας τις συνήθειες των γονιών του. Όπως αναφέρει ο ψυχαναλυτής Κάρλ Γιούνγκ «είναι οι βασανισμένοι που εξελίσσονται σε βασανιστές»
Για να ξεφύγεις απο τα παιδικά σου τραύματα πρέπει πρώτα να τα ανακαλύψεις και να τα επεξεργαστείς.
Όλα σας τα εμπόδια και προβλήματα που προέρχονται απο τις εμπειρίες της παιδικής ηλικίας έχουν μεγάλη επιρροή στη ψυχή σας με αποτέλεσμα να επηρεάζονται όλα όσα προσελκύεται και βιώνεται στο παρόν. Ένας καλός τρόπος για να επουλώσετε τα τραύματα του παρελθόντος είναι να συνεργαστείτε με το πληγωμένο παιδί που κρύβετε μέσα σας.
Όλος αυτός ο ακατανόητος φόβος που νιώθετε για ορισμένες καταστάσεις, προέρχεται απο τις άσχημες κρυμμένες αναμνήσεις που λόγω ενοχής ή ντροπής δεν θέλετε να σκέφτεστε. Αυτό είναι και ο λόγος που βρίσκεστε στα πιο μεγάλα αδιέξοδα της ζωής σας. Πρέπει να εξωτερικεύσετε όλα αυτά που σας πλήγωσαν, να τα σκεφτείτε και να τα επεξεργαστείτε, μόνο έτσι θα βρείτε τις λύσεις σε αυτά που ψάχνετε.
Καταλάβετε ότι δεν φταίτε εσείς σε κάτι και δεν υπάρχει λόγος να ντέπεστε ή να νιώθετε ενοχές. Απελευθερώστε τα αρνητικά συναισθήματα που κρύβονται μέσα σας και με το καιρό προσπαθήστε να κατανοήσετε και να συγχωρήσετε αυτούς που σας πλήγωσαν γιατί μόνο έτσι θα απελευθέρωθείτε απο τις σκιές τους.
Οι σκέψεις, η συμπεριφορά και οι αντιδράσεις σας καθοδηγούντε πλήρως από το πληγωμένο παιδί και όλα όσα είχε βιώσει. Υποσυνείδητα σχεδιάζετε πως να καλύψετε τις ανάγκες του πληγωμένου παιδιού και τα απαιτείται στο παρόν από τον σύντροφο ή απο τους φίλους σας. Όταν κατανοήσετε και απελευθερώσετε τα αρνητικά συναισθήματα, τότε οι σχέσεις με τους γύρω σας θα είναι πιο υγιείς.
“Δεν έχει σημασία ποια ήταν η πρώιμη παιδική ηλικία σας – είτε το καλύτερο ή το χειρότερο. Εσείς και μόνο εσείς είστε υπεύθυνοι για τη ζωή σας τώρα» –Louise Hay
Μπορεί να νιώθετε πληγωμένοι, καταπιεσμένοι ή ακόμη και φοβισμένοι για τις καταστάσεις που βιώνατε στο παρελθόν, αλλά δεν χρειάζεται να ζείτε για πάντα φυλακισμένοι μέσα σε αυτά τα συναισθήματα. Μήν αφήνετε το πληγωμένο παιδί ξεχασμένο μέσα σας γιατί θα συνεχίσει να σας επηρεάζει συναισθηματικά τα και θα συνεχίσει να προσελκύει όλα όσα το πλήγωσαν γιατί δεν κατάφερε να «δραπετεύσει” απ’αυτά.
Προσπαθήστε να αποδεχτείτε ότι κι αν έγινε στο παρελθόν και σταματήστε να ξύνετε πληγές. Όταν ξύνεις μια πληγή ποτέ δεν θα θρέψει, αντίθετα θα παραμείνει για πάντα εκεί να σου θυμίζει την ύπαρξη της.
Εσύ έχεις τον έλεγχο πάνω στην τραυματική εμπειρία και μόνο εσύ. Ακόμη κι αν χάσεις τον έλεγχο, απο εσένα εξαρτάται να τον ξαναπάρεις στα χέρια σου, μέσω της αυτογνωσίας, επεξεργασίας των ψυχικών τραυμάτων και υιοθέτησης καινούριων και δυναμικών τρόπων σκέψης πάνω στις διάφορες καταστάσεις.
Δώρα Παναγιώτου
Κλινική Ψυχολόγος